Από την προηγουμενη βδομάδα που απέρριψα την πρόταση για δουλειά της Liberty, δεν εχω κανει και πολλά πράγματα, δεν ξέρω, έχω ξαφνικά βαρεθεί. Εχω την εντύπωση ότι χτυπάω το κεφάλι μου στον τοίχο, υπαρχει πολυς κόσμος στην αγορά, και -δεν θα βαρεθω να το λέω- τα 5 χρόνια στην Zurich Life μου έκαναν μόνο κακό, δεν μπορώ να βρώ κατι θετικό. Πρέπει να κάνω ένα βήμα πίσω και να ξανασκεφτώ τι γίνεται, να παρω άλλο δρόμο.
Απο την άλλη, θέλουμε, δεν θέλουμε, μεγαλωνουμε, τον Φεβρουάριο ήταν που εμεινα 5 βδομαδες στο κρεβατι πιασμενος με την μέση μου.
Τέλος, υπαρχει ένα πράγμα που πρέπει να κάνω, κάτι που εχει μεινει στόν αέρα 20 χρόνια τωρα. Το ταξίδι στο San Francisco, τότε που ο αδελφός μου ηταν εκει σχεδόν 2,5 χρόνια και ενώ η μισή Ελλάδα πηγε να τον δει, εμεις δεν μπορεσαμε, έκανε εμφάνιση η Κεβίνα στον κόσμο, και βρεθηκαμε να εχουμε 3 παιδιά σε ηλικία απο 3,5 εως 0 χρονων, και δεν θελαμε τα αφησουμε σε γιαγιάδες.
Ετσι, την προηγουμενη βδομαδα εριξα μιά ματιά στα εισητηρια και ειναι πολυ φτηνά για California. Θα μείνουμε με τον Finian, τον αδελφό της Jo, και δεν θα εχουμε έξοδα διανομής. Οσο το σκεφτομαι τόσο πιο πολυ μου αρέσει η ιδέα.
Για λεφτά? χαχαχα...money is not an issue (τα λεφτά δεν ειναι το πρόβλημα) λέω εδω και χρόνια, δε θα αλλάξω τώρα, ετσι δεν ειναι?
San Francisco - Maxime Le Forestier
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου