Των Ελλήνων οι κοινότητες

Τυπική χειμωνατικη ημέρα στη Ιρλανδία, συννεφιασμένη, σκοτεινή. Το τραίνο για το Cork ειναι σχεδόν γεμάτο, ένα τραίνο αρκετά παλιό, δεν έχει πρίζα για ηλεκτρικό ρευμα, και κάποια στιγμή η μπαταρία του λάπτοπ θα τελειωσει στις 2,5 ωρες που κανει να φτάσει στο Κόρκ. Εχω κλείσει και το wifi στο κινητό για να μην τελειωσει κι’αυτου η μπαταρία.

Cork, Ireland

Πάω στο Κόρκ στο για το γευμα που κάνουν οι Ελληνες της νότιας Ιρλανδίας και θα γυρίσω το βράδυ, αλλά η μέρα μου δεν αρχισε καλά. Δεν χτύπησε το ξυπνητήρι και έπρεπε να με πάει η Jo στον σταθμό για να μην χάσω ώρα για να παρκάρω το αυτοκίνητο αφου το παρκινκ ειναι αρκετά μακρυά από τον σταθμό.

Εκτός απο το ότι δεν εχω πάει ποτέ στο Cork και θέλω να το δω λίγο, θέλω επίσης να γνωρίσω τους Ελληνες εκτός Δουβλίνου που – φαινεται – οτι δεν είναι διαιρεμένοι στα δύο ή στα τρία που ειμαστε εμεις στο Δουβλίνο. Αναρωτιέμαι αν θα κρατησει αυτό, αλλά αυτους τους ενώνει το αντι-Dublin χαρακτηριστικό. 

Η κοινότητα (και το ΔΣ) στο Δουβλίνο τους εχει ξεχασμένους, και πριν λίγα 2-3 χρόνια δεν υπηρχαν καν στον χάρτη, η Ελληνική κοινότητα υπήρχε μόνο για τους Ελληνες του Δουβλίνου. Τωρα κανουμε τα πρώτα βήματα, και ή θα τους αφήσουμε να πέσουν και όταν σηκωθούν θα μας αφήσουν και θα φτιασουν μια δικιά τους κοινότητα ή θα τους βοηθησουμε και να περπατάμε μαζί. 

Και εγω σαν «γραμματέας» της κοινότητας θέλω να τους γνωρίσω, έστω και σε 3 μήνες δεν θα ειμαι πιά γραμματέας.

Εμεις στο Δουβλίνο τα έχουμε κάνει κάνουμε μύλος. 

Λένε ό,τι οταν βαλεις 3 Ελληνες μαζί, θα φτιασουν 2 κόμματα. Αλήθεια είναι. Δεν έχουμε κόμματα (πολιτικά κόμματα) αλλά έχουμε τους εντός της κοινότητας και εκτός της κοινοτητας. Οι εντος της κοινοτητας την θεωρουν δικιά τους, οι διαφορετικές ιδέες περνάνε δύσκολα, και οι εκτός κοινότητας που δεν βρισκουν γιατι να ειναι στην κοινοτητα, και εδω που τα λέμε, εχουν κάποιο δίκιο. Γιατί να μπουν στην Ελληνική κοινότητα όταν τα περισσότερα θέματα τα κανονιζουν μόνοι τους, το facebook βοηθάει πολύ, και όταν προσπαθήσουν να πανε κοντύτερα, τους απομακρυνουμε με αυτά που βλέπουν.

Με το καλημέρα τους ζητάμε να πληρωσουν την συνδρομή στην κοινότητα που κανει πολυ κακιά εντύπωση, άλλοι τσακωνονται μεταξυ τους, αλλοι βρίζουν Ελληνες και Ιρλανδούς, μέχρι που ακουστηκε και αυτο, ο,τι δηλαδή οι Ιρλανδοι που ειναι παντρεμενοι με Ελληνες ειναι «αγενείς» που δεν μαθαινουν Ελληνικά στην ... χωρα τους!!!

Και πανω σ’αυτά, ο χώρος που μαζευται ο κόσμος ειναι στην αυλή της εκκλησίας και μόνο αυτό απομακρύνει τον κόσμο. Οπως και να το κάνουμε, πολυς κόσμος δεν βλεπει καλά αυτό τον χώρο. Ακομα κι’εγω, εχω βαφτιστεί ορθόδοξος χριστιανός, δεν εχω σχέση με εκκλησίες, παπάδες και εξαπτερυγα. Αλλά η Ελληνική κοινότητα δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να νοικιάσει ένα δικό της χώρο.

Η κοινότητα πρεπει να αλλάξει τρόπο σκέψης. Ειμαστε στο τελος του 2013, και σκεφτομαστε ακόμα σαν το 1964, μισό αιώνα πριν. Τα οριμένα πρόσωπα που δημιουργήσαν την κοινοτητα θέλουν να έχουν τον ίδιο λόγο που ειχαν και το 1964, θεωρουν οτι η κοινότητα ειναι δικιά τους- μεταφορικά και κυριολεκτικά. Εχουν και λιγους φίλους, και αυτη η ομάδα κανει «δημοκρατικά» ότι θέλει στην κοινότητα. Και αυτή η ομάδα εχει διώξει πολυ κόσμο  που θα μπορουσε να κάνει πολυ καλή δουλειά στην κοινότητα. Αλλά, το Ελληνικό «ξερω εγώ καλύτερα» δεν επιτρέπει να ακουστεί μία άλλη φωνή, ή χρειάζεται πολύ προσπάθεια να ακουστεί που οι περισσότεροι δεν αντέχουν. Και η ιστορία συνεχίζεται ετσι, μήνα με μήνα, χρόνο με χρόνο.

Σε 3 μήνες έρχεται το τέλος της θητείας μου σαν γραμματέας της Ελληνικής Κοινότητας Ιρλανδίας. Ειδα τα πραγματα και από μέσα. Λίγοι ενδιαφέρονται σοβαρά για τους Ελληνες της Ιρλανδιας. Το ΔΣ ειναι ένα σκαλί για να γινουν γνωστοί σε άλλα στρώματα, εκει που δεν υπαρχουν Ελληνες της Ιρλανδίας. Εκεί υπαρχει η μεγάλη ιδέα της «ομογένειας» που ομως αυτό δεν βοηθάει τον Θανάση τον φοιτητή, τον Γιάννη που μόλις έφτασε στο Δουβλίνο και ψαχνει για σπίτι, ή τον Δημήτρη που δεν ξέρει ποιές ειναι οι καλές και κακές της πόλης. Ευτυχως που υπαρχει το facebook και διάφορα forums που απαντάνε σε ερωτήσεις.

Και άλλοι ενδιαφέρονται για τον κόσμο αλλά τον βρίζουν αν δεν κανεις/πείς αυτό που θεωρούν σωστό.

Και είδα γιατί τα παρατάνε τόσοι άλλοι που θα μπορούσαν να κανει καλή δουλειά. Αλλά, θεωρούνται η μειονότητα και δεν ψαχνουν να το δουν γιατί. Και όταν κάναμε ένα ερωτηματολόγιο για να δουμε τι πιστέυει ο κόσμος για την κοινότητα, ότι δεν μας αρέσει απο τα σχόλια, θεωρούμε οτι μας τα λέει η «μειονότητα»

Σε 3 μήνες θα φυγω από το ΔΣ της κοινότητας, θα φύγω και από ίδια την κοινότητα. Δεν βλέπω τον λόγο να κατσω, μπορεί να πληρώνω την συνδρομή μου για φιλανθρωπικούς σκοπούς, αλλά αν συνεχίσει να λειτούργεί με τα ίδια μυαλά, θα βρεθεί το παράξενο που ενω έρχονται περισσοτεροι Ελληνες στην Ιρλανδία, η Ελληνική κοινότητα θα έχει όλο και λιγότερα μέλη.